Kolumny o długości 1,5…4,8 m napełnia się frakcją nośnika o  rozdrobnieniu 100…120 mesh, kolumny o długości 15 m frakcją 100 mesh. Kolumny dłuższe napełnia się jeszcze bardziej roz­drobnionymi frakcjami nośnika. Faza ciekła musi być naniesiona na nośnik w odpowiednim dla niej rozpuszczalniku. Podczas ana­lizy mieszaniny metylo- i propylooctanów w dwóch kolumnach o  jednakowej długości (z których jedna była wypełniona 12,5°/o fazy ciekłej naniesionej na nośnik wg tradycyjnych zaleceń, a druga mieszaniną równych proporcji: 7,5%, 10%, 12,5% i 17,5% fazy ciekłej na nośniku), Scott stwierdził, że efektywność rozdzia­łu była jednakowa. Optymalne ilości fazy stacjonarnej na nośniku zależą od radzaju i ciężaru cząsteczkowego analizowanego związ­ku, ale nie przekraczają 5…15°/o. W przypadku rozdzielania sub­stancji różnych grupowo, różniących się ciężarem cząsteczkowym i podatnością, gdy rozdziały prowadzone są z programem tem­peratury, przyjmuje się jako optymalne 10°/o wagowo fazy ciekłej na nośniku.