Obserwowany przy spalaniu stukowym wzrost stopnia zadymienia spalin z silników o zapłonie iskrowym wynika nie tylko ze struktury węglowodorów, ale również powodowany jest zjawiskiem wygaszania płomienia w strefie przyściennej komory spalania. Dlatego też przyczyn dymienia przy spalaniu stukowym nie można tłumaczyć jedynie spalaniem warstewki paliwa w strefie przyściennej, przede wszystkim dlatego, że w tym ostatnim przypadku wytwarzana jest niewystarczająca ilość węgla,, a po wtóre dlatego, że przy intensywnym spalaniu stukowym fala uderzeniowa ułatwia przemianę produktów niepełnego spalania w końcowe składniki spalania. W procesie powstawania węgla istotne znaczenie odgrywa acetylen. Spadkowi koncentracji atomów wodoru w płomieniu towarzyszy mniej intensywne wydzielanie węgla; zahamować ten proces można związkami lub reakcjami, które wiążą wodór.
