Odczynnik Griessa-Ilosvaya składa się z roztworu kwasu sul- fanilowego i anaftyloaminy w wodzie zakwaszonej kwasem oc­towym. Dwutlenek azotu dwuazoniuje kwas sulfanilowy, który sprzęga się z a-naftyloaminą wytwarzając w rezultacie czerwony barwnik. Spaliny przetłaczane są kolejno przez płuczkę z 2,5% roztworem nadmanganianu potasowego w 2,5 %> kwasie siarko­wym. Tlenek azotu utlenia się do dwutlenku azotu i następnie pochłaniany jest w płuczce z odczynnikiem Griessa-Ilosvaya. Ilość przetłoczonych spalin określa się przez pomiar objętości wody wypartej przez spaliny z aspiratora. Ekstynkcję roztworu mierzy się przy pomocy fotokolorymetru i z wykresu kalibracyjnego odczytuje zawartość tlenku azotu przeliczoną na N0₂. Metoda kolorymetryczna została stopniowo zaniechana, z chwi­lą gdy powszechnie dostępne stały się znacznie dokładniejsze ana­lizatory niedyspersyjne, a w ostatnim okresie również analizatory chemiluminescencyjne służące do oznaczania stężenia tlenków azotu.