Podczas roz­pędzania samochodu szybkość jazdy wzrasta, a dzięki zwiększaniu dopływu mieszanki do cylindrów silnika, na­stępuje naruszenie jego równowagi cieplnej, czemu towa­rzyszy chwilowy spadek mocy silnika (część ciepła zostaje zużyta na podniesienie średnich temperatur ścianek cy­lindra, mieszanka ma chwilowo niezbyt właściwy skład itp.). Spadek mocy silnika w tym okresie sięga 2…5%, co powoduje proporcjonalne w przybliżeniu zmniejszenie się wskaźnika dynamicznego. Podczas rozpędzania samo­chodu wskaźnik dynamiczny wynosi zatem D_a *= # • D, gdzie: d = 0,95…0,98 współczynnik charakteryzujący spadek mocy silnika wskutek nieustalonych warunków pracy w okresie przyspieszenia jego biegu. Z przekształco­nego równania ruchu D_a = / 4* w + <5 • a/g = W + 6 • a/g wyznaczyć można przyspieszenie a = g (D_a — W)/d =  g(&’D — W)/5, gdzie: g — przyspieszenie ziemskie, 6 — współczynnik mas wirujących, & — współczynnik nieusta­lonych warunków ruchu silnika, D — wskaźnik dynamiczny, W — współczynnik oporów drogi.