Najprostszą metodą identyfikacji poszczególnych składników spalin jest sporządzenie odpowiedniej sztucznej mie­szaniny i porównanie chromatogramów próbki badanej z chroma- togramem sztucznie sporządzonej mieszaniny. Do każdej identy­fikacji niezbędne są czyste gazy wzorcowe o znanym składzie. W wyniku identyfikacji określa się jakościowy skład mieszaniny. Po otrzymaniu wyników oceny jakościowej próbki, oblicza się zawartość ilościową każdego ze składników. Do tego celu doko­nuje się pomiarów pików na chromatogramie i oblicza ich powierzchnię. Powierzchnię pików dla dowolnego i-tego składnika miesza­niny gazów można określić przez planimetrowanie, najdokładniej­sze wyniki można jednak uzyskać stosując integratory cyfrowe. Do oznaczeń ilościowych pików (symetrycznych najczęściej) wy­korzystuje się zależność wysokości piku na chromatogramie od ilości danego składnika w próbce, a dla pików niesymetrycznych zależność ilości danego składnika w próbce do pola pików.