Powoduje to zwiększenie się kątów znoszenia z jednoczesnym zmniej­szeniem promienia skrętu i dalszym zwiększeniem siły od­środkowej. W rezultacie pojazd raz wytrącony z ruchu prostoliniowego porusza się po krzywiżnie o stale malejącym promieniu (P) i w końcu traci stateczność kierunkową. Pojawiająca się wówczas siła bezwładności przeciwstawia się bocznemu znoszeniu po­jazdu i usiłuje go z powrotem wprowadzić na tor prosto­liniowy — przeciwdziałając , sile odśrodkowej. Samochód podsterowny opiera się więc wprowadzeniu w zakręt wyka­zując skłonność do zachowywania ruchu prostoliniowego, czyli odznacza się statecznością.